Blog Archives - Vassilis tsabropoulos

"Ο μουσικός είναι δρομέας μεγάλων αποστάσεων"

5/23/2014

«Ο μουσικός είναι δρομέας μεγάλων αποστάσεων»

(Πανσέληνος 13.7.2003)

Ο Βασίλης Τσαμπρόπουλος, ο Άριλντ Άντερσεν και ο Τζον Μάρσαλ, με τη συναυλία τους την Κυριακή 20 Ιουλίου, στις 9.30 μ.μ., κλείνουν την ενότητα Jazz on the Hill του Sani Festival. Με αυτήν την αφορμή ο διαπρεπής Έλληνας μουσικός, ερμηνευτής και συνθέτης μιλάει στην "Πανσέληνο" για την προσωπική του διαδρομή, για την τζαζ και την κλασική μουσική και για την αντοχή ως βασικό προτέρημα του μουσικού.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: ΟΛΓΑ ΤΣΑΝΤΗΛΑ

Avopolis.gr

5/22/2014

Συνέντευξη Βασίλη Τσαμπρόπουλου και Νεκταρίας Καραντζή στο avopolis.gr και στον Χάρη Συμβουλίδη

Βασίλης Τσαμπρόπουλος & Νεκταρία Καραντζή: Θα υπάρξουν οι στιγμές που η Δύση διακριτά θα σταθεί απέναντι στην Ανατολή, αλλά και οι στιγμές που οι δύο κόσμοι θα ενώνονται στο ίδιο μέλος...

Tόλμησαν και επιβραβεύτηκαν ο Βασίλης Τσαμπρόπουλος και η Νεκταρία Καραντζή. Τόλμησαν να δουν τη μουσική πέρα από στεγανά –και πέρα από ορισμένα σκληροτράχηλα πολιτισμικά στεγανά, ας σημειωθεί– και να ξανανοίξουν, από τη δική του σκοπιά ο καθένας, έναν γόνιμο διάλογο μεταξύ ελληνικότητας και Δύσης. Από τον χώρο της κλασικής εκείνος (με διεθνείς περγαμηνές), από τον κόσμο της βυζαντινής ψαλμωδίας και της δημοτικής παράδοσης εκείνη, Τσαμπρόπουλος & Καραντζή αναζήτησαν κοινούς τόπους σε μια σημαντική συναυλία στο Μέγαρο Μουσικής το φετινό Πάσχα και φτάνουν τώρα σε έναν δίσκο-συνεργασία για λογαριασμό της ECM (Ώρες), ο οποίος αναμένεται να κυκλοφορήσει λίγο πριν το Πάσχα της ερχόμενης χρονιάς. Στο μεταξύ, η ίδια κεντρική ιδέα, προσαρμοσμένη στο πνεύμα των Χριστουγέννων, αποτελεί τον βασικό άξονα της παράστασης Γένεσις που θα παρουσιάσουν στο Gazarte μεθαύριο 19 του Δεκέμβρη και την επόμενη Πέμπτη, 26 Δεκεμβρίου –δίνοντάς μας την αφορμή για την παρακάτω κουβέντα...

Musicpaper.gr

5/22/2014

Σύνεντευξη στον Σωτήρη Μπέκα (musicpaper.gr) - Δεκέμβριος 2013

Λίγο πριν από τα φετινά Χριστούγεννα ο διεθνώς καταξιωμένος σολίστ στο πιάνο και σπουδαίος μουσικός, Βασίλης Τσαμπρόπουλος και η ψάλτρια / τραγουδίστρια της παραδοσιακής μας μουσικής, Νεκταρία Καραντζή θα παρουσιάσουν μία πολύ ενδιαφέρουσα προσέγγιση της γέννησης του Θεανθρώπου, σε ένα μουσικό project, υπό τον ενδεικτικό τίτλο Γένεσις (19 & 26 Δεκεμβρίου στο «Gazarte»). Ο διάλογος της δυτικής και της βυζαντινής μουσικής μέσα από το προσωπικό βίωμα των δύο καλλιτεχνών ανοίγει –αυτονόητα- αρκετά πεδία συζήτησης, τα οποία και απαντήθηκαν στην από κοινού τους συνέντευξη στο MusicPaper.gr

Το Δελτίο Τύπου ενόψει των δύο παραστάσεων στο «Gazarte» αναφέρει «Δύο αναγνωρισμένοι, αλλά εντελώς διαφορετικοί καλλιτέχνες σε μία απρόβλεπτη σύμπραξη». Ποιο είναι το σημείο συνάντησης σας;

Vassilis Tsabropoulos - "Un' anima divisa in due" (altremusiche.it)

5/22/2014

Vassilis Tsabropoulos - Un'anima divisa in due Se le regole e l'educazione tradizionale sono fondamentali nella formazione dell'ateniese Vassilis Tsabropoulos (classe 1966), la necessità di offrire una maggiore libertà espressiva si fa sentire in un pianista che è anche performer di musica improvvisata e compositore. Tra le sue collaborazioni il recente trio con Arild Andersen (Jan Garbarek Trio) e John Marshall (ex-Nucleus ed ex-Sof Machine). Tsabropoulos ha anche scritto lavori per violino, quartetto d'archi, orchestra e, naturalmente, pianoforte (basti ricordare i Six preludes dedicati al maestro Vladimir Ashkenazy). Nel 2002 il pianista greco ha tenuto in Italia una serie di recital di sue composizioni semi-improvvisate.

Περιοδικό Δίφωνο ("Η Μουσική πρέπει να έχει πνευματική διάσταση") 2003

5/22/2014

«Η μουσική πρέπει να έχει πνευματική διάσταση»

Συνέντευξη στο περιοδικό ΔΙΦΩΝΟ (Απρίλιος 2003)

Ο Βασίλης Τσαμπρόπουλος, ως κλασικός πιανίστας, ερμηνευτής μουσικής του 19ου και του 20ού αιώνα, έχει αρχίσει από καιρό να δημιουργεί διεθνώς αυξανόμενο κλίμα αναγνώρισης, ενώ από το 1999 είναι ενταγμένος στο δυναμικό της ECM. Η τελευταία δισκογραφική δουλειά του, εμπνευσμένη από βυζαντινές ωδές των τελετουργικών της Μεγάλης Εβδομάδας, μας έδωσε την αφορμή να του θέσουμε συγκεκριμένα ερωτήματα για να εισπράξουμε απαντήσεις που περισσεύουν σε τάξη απλά όχι και σε συναίσθημα. Φαίνεται πως ο Βασίλης Τσαμπρόπουλος κάνει οικονομία σε αυτό, προκειμένου να το διοχετεύσει όταν ερμηνεύει τον Σοπέν, τον Ραχμάνινοφ, τον Προκόφιεφ, αλλά και όταν δημιουργεί τις δικές του πρωτότυπες συνθέσεις ή όταν εκφράζεται μέσα από τις αυτοσχεδιαστικές του απόπειρες. Πρόσφατα οι Times του Λονδίνου κατέταξαν τον Βασίλη Τσαμπρόπουλο στη σπάνια κατηγορία των μουσικών που ερμηνεύουν με την ίδια ευκολία κλασική και σύγχρονη μουσική. Για περισσότερες πληροφορίες, όσον αφορά τη ζωή και το έργο του, στην ηλεκτρονική διεύθυνση, www.tsabropoulos.weebly.gr.

ΤΑ ΝΕΑ ("Τα Θεία Πάθη στα πλήκτρα του) 2002

5/22/2014

«Τα Θεία Πάθη στα πλήκτρα του»

Δύο διαφορετικούς μουσικούς δρόμους, τον δυτικό και τον βυζαντινό, γεφύρωσε στα πλήκτρα του ο πιανίστας Βασίλης Τσαμπρόπουλος

Της Χάρης Ποντίδα
Εφημ. ΤΑ ΝΕΑ (29.4.2002)

Τους ύμνους της Μεγάλης Εβδομάδας τους ακούμε (συνήθως) στην εκκλησία. Έτσι αντιλαμβανόμαστε καλύτερα την άνοιξη στη φύση, έτσι μάθαμε να βιώνουμε παιδιόθεν το θείον Πάθος. Όμως η Μεγάλη Εβδομάδα, εκτός από άνοιξη, Ανάσταση και θεία αρώματα, περιέχει και μουσική. Μουσική που μένει κλειδωμένη στα όρια της ορθόδοξης παράδοσης, απόλυτα περιορισμένη στους χώρους της θείας λατρείας. Ο πιανίστας Βασίλης Τσαμπρόπουλος δοκιμάζει να εισχωρήσει για πρώτη φορά στα άδυτα των άδυτων και να «κλέψει» τους ύμνους της Μεγάλης Εβδομάδας, να τους εμπλουτίσει με νέα στοιχεία οδηγούμενος σε ένα ιδιόμορφο αποτέλεσμα. […] Η μουσική αυτή μάλιστα ηχογραφήθηκε ήδη και θα κυκλοφορήσει το καλοκαίρι από τη δισκογραφική εταιρεία του Μάνφρεντ Άιχερ, τη θρυλική ECM, με την οποία ο Βασίλης Τσαμπρόπουλος έχει κυκλοφορήσει ήδη ένα δίσκο - είναι ο δεύτερος Έλληνας μετά την Ελένη Καραΐνδρου. [Όπως και με την Καραΐνδρου, Τσαμπρόπουλο ακούμε πλέον εισαγόμενο, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα. Ας ξαναγυρίσουμε στους Βυζαντινούς ύμνους…]. «Νομίζω ότι το αποτέλεσμα έχει ενδιαφέρον», λέει. «Κατάφερα να κρατήσω αναλλοίωτες τις μελωδίες, να προσθέσω καινούργια στοιχεία και να φτιάξω κάτι εντελώς πρωτότυπο» συμπληρώνει. Η δυσκολία για όσους έχουν απλώς στοιχειώδεις μουσικές γνώσεις είναι αυτονόητη. «Η βυζαντινή μουσική έχει ένα ιδιόμορφο άκουσμα, και το στοίχημα ήταν να περάσει όλο αυτό το πράγμα σε ένα όργανο που, λόγω κατασκευής, δεν μπορεί να αποδώσει τις Βυζαντινές αποχρώσεις».

Η Βραδυνή ("Σπουδαίος μουσικός σημαίνει ανοιχτό μυαλό")

5/22/2014

«Σπουδαίος μουσικός σημαίνει ανοιχτό μυαλό»

Ένας από τους πλέον περιζήτητους σολίστες στην Ευρώπη, ο Έλληνας Bill Evans, κλασικός αλλά και λάτρης της τζαζ, ανοίγει τα χαρτιά του στη «ΒτΚ»
Του Γιάννη Αλεξίου

Εφημερίδα ΒΡΑΔΥΝΗ (24.3.2002)

Είναι πολύ εύκολο να υπάρξει τσαρλατανισμός στη μουσική, ειδικά στους μαέστρους και στους τραγουδιστές γιατί μετά από δυο-τρία χρόνια φοίτησης, αν διαθέτεις μια φωνή, πας λίγο στο ωδείο και αν είσαι ταλέντο μπορείς να πάρεις ρόλο στην όπερα. Μετά από δυο-τρία χρόνια φοίτησης στο «όνο δεν μπορείς να παίξεις ούτε μία σονατίνα». Με μουσικές σπουδές στην Ελλάδα, στο Julliard School της Νέας Υόρκης και το Ecole Normale και με ατελείωτο ψάξιμο του ήχου του, ο Βασίλης Τσαμπρόπουλος είναι σήμερα από τους αρτιότερους και πιο περιζήτητους σολίστες στην Ευρώπη. Συνήθως προκαλεί το ακροατήριο του με το παίξιμο του. Κλασικός πιανίστας, αλλά εξίσου καλός τζαζίστας. Πολλοί τον αποκαλούν σαν τον Έλληνα Bill Evans.

Η Βραδυνή (Ο Βασίλης Τσαμπρόπουλος γοητεύει το ευρωπαϊκό κοινό)

5/22/2014

«Τζαζ δεν είναι μόνο σουίνγκ»
Ο Βασίλης Τσαμπρόπουλος γοητεύει το ευρωπαϊκό κοινό
(Εφημ. ΒΡΑΔΥΝΗ, 10.10.2000)

Ο διακεκριμένος πιανίστας μιλά στη «Β» για το νέο άλμπουμ «Achirana», με τους Arild Andersen και John Marshall, την τιμητική πρόταση συνεργασίας από τον Τσάρλι Χέιντεν αλλά και την «αντεπίθεση» της ευρωπαϊκής τζαζ.
Συνέντευξη στον Γιάννη Αλεξίου

Η τζαζ φορά τα καλά της και υποδέχεται τα νέα μουσικά χρώματα του Βασίλη Τσαμπρόπουλου, που η διεθνής καριέρα του ήδη έχει ανατείλει με τις ευλογίες του Μάνφρεντ Άιχερ και της ECM. Μαζί του δύο ονόματα με ξεχωριστή ιστορία, ο μπασίστας Arild Andersen και ο ντράμερ John Marshall, αποτελούν, εδώ και ένα χρόνο, το πρώτο πιάνο-τρίο μετά από πολύ καιρό, που έρχεται με την εσωτερικότητα και την μελωδικότητα του να πάει τη τζαζ ένα βήμα παραπέρα. Το άλμπουμ «Achirana» είναι χωρίς λόγια και όμως λέει τόσα πολλά στον ακροατή. Η δουλειά αυτή έχει παρουσιαστεί ζωντανά σε όλη την Ευρώπη, όπου συνεχίζεται η πετυχημένη περιοδεία. Από την άλλη πλευρά, η Ελλάδα δεν έχει πάρει ακόμα... μυρωδιά τι συμβαίνει με το εκπληκτικό αυτό τρίο. Ο πιανίστας Βασίλης Τσαμπρόπουλος, σε μια περίοδο που ετοιμάζεται να συναντήσει επί σκηνής Μεγάρου Αθηνών και Θεσσαλονίκης τον δάσκαλο του Βλαντιμίρ Ασκενάζι, μίλησε στη «Β» για την «Achirana»: «Προέρχεται από μία ινδιάνικη παροιμία που μιλά για δυο ποτάμια, το ποτάμι της ομορφιάς και της αγνότητας τα οποία ξεκινούν από την ίδια πηγή. Όταν κάτι είναι πραγματικά όμορφο, είναι και αγνό ταυτόχρονα. Η εξωτερική ομορφιά συνοδεύεται από ψυχική αγνότητα. Είναι μια επιγραφή που βρήκε ο Άιχερ στο Περού, που του άρεσε και την πρότεινε για τίτλο».

Η Βραδυνή ("Εκμεταλλεύομαι όλες τις αποχρώσεις του ήχου")

5/22/2014

«Εκμεταλλεύομαι όλες τις αποχρώσεις του ήχου»Ο Βασίλης Τσαμπρόπουλος μιλά για τη συνεργασία του με τον Μάνφρεντ Άιχερ

Συνέντευξη: Γιάννης Αλεξίου, εφημ. ΒΡΑΔΥΝΗ (29.4.2002)«Το περίεργο ήταν ότι ενώ είχαμε την άνεση να κρατήσουμε το στούντιο πιο πολύ, όλα έγιναν τόσο γρήγορα, λες και παίζαμε χρόνια μαζί. Όταν κάνεις ένα δίσκο με τον καλύτερο παραγωγό στον κόσμο και τον καλύτερο μηχανικό ήχου, τι άλλο θέλεις;».

Χρειάστηκαν μόλις 5 λεπτά για να μαγέψει ο Βασίλης Τσαμπρόπουλος τον Μάνφρεντ Άιχερ! Ο Έλληνας πιανίστας μπαίνει στα «σαλόνια» της διεθνούς δισκογραφίας με ένα τρίο που θα... ανταγωνίζεται αυτό του Keith Jarrett. Η ηχογράφηση έγινε στο «Rainbow», το αγαπημένο στούντιο του διευθυντή και παραγώγου της ECM στο Όσλο. Ο ευφυής Αιχερ δεν άφησε να του ξεφύγει αυτό το «ουράνιο τόξο», που βγαίνει από τις νότες του Τσαμπρόπουλου. Ο δίσκος θα κυκλοφορήσει τον Απρίλιο σε όλη την Ευρώπη, στην Αμερική και την Ιαπωνία, και θα ακολουθήσουν συναυλίες τον Μάιο στο μεγάλο συναυλιακό κέντρο του Λονδίνου «Barbican Center» και περιοδεία στη Νορβηγία. Η εμπειρία, μοναδική. Ο Τσαμπρόπουλος θυμάται την εμπειρία που έζησε:

ΤΑ ΝΕΑ

5/22/2014

«Θάβονται ταλέντα στην Ελλάδα»Βασίλης Τσαμπρόπουλος: Ο δεύτερος έλληνας της διεθνούς δισκογραφικής ECMΉταν απλό. Μια κασέτα με σόλο πιάνο έφτασε στον παραγωγό Μάνφρεντ Άιχερ, και από τη μια στιγμή στην άλλη βρέθηκε δίπλα του στο Όσλο να ηχογραφούν μαζί την πρώτη του διεθνή παραγωγή. Τόσο απλό: ο πιανίστας Βασίλης Τσαμπρόπουλος συγκαταλέγεται πλέον στους καλλιτέχνες της διεθνούς φήμης δισκογραφικής εταιρείας ECM. Εκεί που ονειρεύονται να δουν το όνομα τους δεκάδες χιλιάδες μουσικοί από όλη την Ευρώπη, εκεί που μόνο η Ελένη Καραΐνδρου (από εμάς τους Έλληνες) έχει κατορθώσει να φτάσει.

Είναι ίσιος η σημαντικότερη στιγμή της καριέρας του. «Ό,τι καλύτερο μπορεί να φανταστεί σήμερα ένας μουσικός στην Ελλάδα. Και μια μεγάλη ηθική ικανοποίηση βεβαίως», λέει ο Βασίλης Τσαμπρόπουλος χαμογελώντας, με εκείνο το χαμόγελο που φωτίζει το πρόσωπο και φτάνει μέχρι την άκρη των ματιών του. Μιλώντας μαζί του πήρα λίγη από τη χαρά του για τη νέα προοπτική που ανοίγεται τώρα στην καριέρα του, αλλά και αρκετή δόση πικρίας για αυτά που αντιμετωπίζει ένα πρώην παιδί- θαύμα που βρίσκεται στον χώρο από τα 15 του χρόνια. Αυτό και εκατοντάδες άλλα παιδιά που αποφασίζουν να ακολουθήσουν τον δύσκολο δρόμο του μουσικού στην Ελλάδα. Όχι, ο Βασίλης Τσαμπρόπουλος δεν είναι ένας από τους «πληγωμένους», επειδή δεν είχε την τύχη να αναγνωριστεί το ταλέντο του. Ίσα-ίσα. Όταν ακόμα και ένας Βλαντιμίρ Ασκενάζι έχει εκφραστεί πολλές φορές με θερμά λόγια για το «ταλέντο του Έλληνα σολίστα» και όταν ο ίδιος ο μεγάλος πιανίστας και μαέστρος προγραμματίζει να συμπράξει μαζί του σε μια μελλοντική συναυλία - αυτό θα συμβεί του χρόνου στο Μέγαρο Μουσικής - είναι εμφανές ότι, αν μη τι άλλο, έχει αποκτήσει ήδη ένα κύρος το όνομα του στον δύσκολο χώρο των κλασικών σολίστ. Ας έρθουμε όμως τώρα στο γεγονός που έδωσε αφορμή για τη συνέντευξη μας, στη συνάντησή που δηλαδή με τον «μάγο» της ECM, Μάνφρεντ Άιχερ, τον παραγωγό που έδωσε σχήμα και στίγμα σε αυτό που λέμε «ήχο της ευρωπαϊκής τζαζ». Κατ' αρχήν πώς έγινε η γνωριμία τους; Μέσω της δικής μας Λύρα; «Όχι. Η γνωριμία μας έγινε χωρίς τη μεσολάβηση κάποιας εταιρείας. Μέσω του Νορβηγού κοντραμπασίστα Άριλντ Άντερσεν. Ενός από τους δύο μουσικούς του τρίο που ηχογραφήσαμε μαζί στην ECM (το τρίτο πρόσωπο είναι ο ντράμερ Τζον Μάρσαλ). Τον Άριλντ Άντερσεν τον γνώρισα πριν από 4 χρόνια, όταν είχα πάρει μια παραγγελία από το Μέγαρο Μουσικής για ένα νέο έργο με καλεσμένους μουσικούς από την Ευρώπη. Με τον Άριλντ επικοινώνησε ο Μάνφρεντ Άιχερ όταν θέλησε να με συναντήσει. Άκουσε μια κασέτα με ένα σόλο πιάνο, δικό μου κομμάτι. Είχε ακούσει και κάποια κλασικά. Έμαθα μετά, ότι είπε αμέσως "θέλω να κάνω έναν δίσκο με αυτόν τον μουσικό". Εγώ δεν είχα ιδέα, μέχρι που έφτασε στο σπίτι μου ένα φαξ. Ακόμη δεν το πιστεύω».Ο πιανίστας Βασίλης Τσαμπρόπουλος, ο διεθνούς φήμης κοντραμπασίστας Άριλντ Άντερσεν και ο ντράμερ Τζον Μάρσαλ αποτελούν σήμερα το τέταρτο τρίο της ECM. «Σκεφτείτε ότι το μέτρο σύγκρισης για την ίδια εταιρεία είναι ο Κιθ Τζάρετ, ο Γκάρι Πίκοκ και ο Ζακ Ντεζονέτ. Σκεφτείτε πόσο τιμητικό είναι για μας. Και πόσο αφάνταστα δύσκολο». Ωστόσο, τόση ώρα μιλάμε για τζαζ, όχι για κλασική μουσική. Εκεί κατατάσσεται και το περιεχόμενο του δίσκου τους; «Αυτό που χαρακτηρίζει την τζαζ μουσική της ECM», απαντάει, «είναι ένας πολύ χαρακτηριστικός ήχος, που δεν έχει καμία σχέση με το αμερικανικό "σουίνγκ".Εγώ έχω παίξει και πολλή τζαζ στην Ελλάδα και πάντα ο "βραχνάς" μου ήταν ότι δεν έπαιζα "σουίνγκ". Στην Ευρώπη έχουν κατορθώσει να περάσουν την τζαζ μέσα από την κουλτούρα τους και ουσιαστικά να φτιάξουν έναν δικό τους ήχο. Ο Άιχερ έχει μια πολύ συγκεκριμένη άποψη για τον ήχο αυτό - τον ήχο που, όπως φαίνεται, βρήκε και στη δουλειά μου. θα μπορούσαμε λοιπόν να πούμε ότι τα κομμάτια αυτά - έξι δικά μου και δύο του Άριλντ Άντερσεν - είναι σύγχρονη μουσική με πολλά στοιχεία τζαζ».

Η ηχογράφηση στο Όσλο Ο δίσκος τους ηχογραφήθηκε στο Όσλο, στο στούντιο Rainbow, εκεί που γίνεται ένα μεγάλο μέρος των ηχογραφήσεων της ECM, με τη συμμετοχή Βεβαίως του Μάνφρεντ Άιχερ. Το άνοιγμα πλέον μιας διεθνούς καριέρας δεν είναι μια μακρινή, θαμπή προοπτική που δεν στηρίζεται παρά μόνο στην... επιθυμία. «Έχουμε ξεκινήσει συναυλίες στο εξωτερικό. Έχουμε κάνει ήδη τέσσερις, πέντε. Είμαστε ακόμα στην αρχή». Τι άλλο περιμένει άραγε από αυτόν τον δίσκο;«Τίποτα. Απλώς είναι για μένα ένα μεγάλο ηθικό στήριγμα. Και μια ικανοποίηση. Γιατί ξέρετε τι συμβαίνει με τις εταιρείες δίσκων στην Ελλάδα. Η Λύρα, για παράδειγμα, μετά τον δίσκο που έκανα το 1990, με ξέχασε. Και με αγνόησε εντελώς όταν ηχογραφήθηκαν όλες οι συναυλίες των Ελλήνων συνθετών στο Μέγαρο Μουσικής. Εγώ σαν να μην υπήρχα. Δυστυχώς τα πράγματα στην Ελλάδα είναι πολύ δύσκολα για τους μουσικούς. Είμαι 18 χρόνια στον χώρο-και ξέρω τι σας λέω. Την έχω Βιώσει καλά την ελληνική πραγματικότητα. Και με ενοχλεί πλέον αυτή η "συνταγή" του Έλληνα που έρχεται από το εξωτερικό και τότε μόνο του δίνουμε σημασία Ζημιώνεται ο τόπος από αυτή τη νοοτροπία. Γιατί θάβονται άνθρωποι με ταλέντο. Εγώ το έχω πει πολλές φορές. Η μόνη αχτίδα φωτός μας ήρθε από το Μέγαρο Μουσικής - η μόνη ελπίδα να οργανωθούν κάπως τα πράγματα, ειδικά στον κλασικό τομέα. Πριν από το Μέγαρο Μουσικής, τι υπήρχε για έναν μουσικό που θέλει να κάνει καριέρα στο πιάνο;».Χάρη Ποντίδα